ฟิล์ม Kodak Portra 400 @ pakistan 2022

ปลายปี 2565 ที่ผ่านมา มีโอกาสพกกล้อง Hasselblad XPan II พร้อมเลนส์ 45mm. + เลนส์ 90mm. และฟิล์ม Kodak Portra 400 อีก 5 ม้วน (ราคาม้วนละ 740 บาท!!) ไปลุยถ่ายภาพชิลๆ ที่ปากีสถาน ทางภาคเหนือมา ด้วยเหตุที่ฟิล์มแพง จึงเน้นถ่ายภาพจากกล้อง Digital เป็นหลัก พอมีเวลาว่าง เดินเที่ยวเล่นในตลาด หรือว่างจากการถ่ายแสงเช้า/แสงเย็น ก็ค่อยบรรจงเก็บบรรยากาศทริปด้วยกล้องฟิล์ม โดยกล้องฟิล์ม hasselblad XPan นี้ ใช้ฟิล์ม 135 ปรกติ แต่จะมีการบันทึกภาพสัดส่วน 1:2.7 ซึ่งจะค่อนข้างยาวกว่าสัดส่วน Panorama 16:9 ที่เราคุ้นเคยกันเล็กน้อย การถ่ายด้วยสัดส่วนแปลกตานี้ เป็นความสนุกและท้าทาย เพราะเราคุ้นชินกับสัดส่วน 3:2 เหลี่ยมๆ ป้อมๆ มาเจอยาวแบบด้านข้างเหลือบานแบบนี้ จัดองค์ประกอบภาพไม่ค่อยถูกเลย ยังดีได้ฝึกมือมาบ้างแล้ว ปรับตัวนิดหน่อย กล้อมแกล้มก็ลุยเลย ภาพทั้งหมดนี้ล้างสแกน แล้วย่อเป็นขนาด 2048px ครับ

รูป 1: ลึกเข้าไปในพื้นที่ทางตอนเหนือ (Gilgit - Baltistan) ระหว่างทางไป Ghizer Valley เราจะเห็นวิวทิวทัศน์แบบนี้จนชิน หุบเขาสูง ถนนแคบ หมู่บ้าน คนท้องถิ่น และความเงียบสงบที่มีเสน่ห์ สวยงามมาก

รูป 2: ในตลาด มีแผงอาหาร ผลไม้มากมาย เราสะดุดกับคนขายผลไม้คนนี้ ที่แม้แขนจะพิการ แต่กุลีกุจอพยายามขายผลไม้ให้เราอย่างตั้งใจ ผลไม้ไม่สวยนัก เปลือกช้ำ มีร่องรอยจากการเก็บเกี่ยว แต่สด และราคาไม่แพง ค่าครองชีพที่นี่ถูกมากเมื่อเทียบกับที่เมืองไทย เงินไม่ถึงร้อยบาทซื้อผลไม้สดๆ ได้เกือบเต็มถุงเลย

รูป 3: นั่งแบบคนปากีสถาน คือ ท่านั่งชันเข่าแบบนี้ จะนั่งรอรถ นั่งพัก นั่งสูบบุหรี่ นั่งคุยกัน ก็ประมาณนี้ครับ ผมลองนั่งบ้างได้แปบเดียวก็ต้องประคองตัวลุกขึ้น ไม่ไหว ข้อเข่าสู้ไม่ได้จริงๆ

รูป 4: ในตรอก ซอก ซอย เล็กๆ เต็มไปด้วยร้านค้า ตลาดในเมือง Gilgit ทางตอนเหนือของปากีสถาน ดูไปคล้ายตลาดในต่างจังหวัดของไทยที่ย้อนหลังไปสัก 20 ปี เป็นภาพที่แปลกตา แต่คุ้นชินในความทรงจำ หากพาคุณแม่มาเดินคงกรี๊ด เหมือนย้อนเวลาไปในวัยเด็กที่เคยวิ่งเล่นในตลาดกลิ่นอายแบบนี้

รูป 5: ผมชอบเดินถ่ายรูปในตลาดสดของที่นั่นนะ ผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส ทักทาย ขอถ่ายรูป บางคนหน้าตาดุๆ แต่ส่งสายตามา รู้หล่ะ อยากถ่ายรูป … ยกกล้องปั๊บ Action ทันที … แช๊ะ!

รูป 6: การจัดเรียงหน้าร้าน คือ เทคนิคการขายชั้นเลิศ ข้าวของเรียงสะอาด เป็นหมวดหมู่ เน้นขายของเฉพาะอย่าง และอัดแน่นเฉพาะหมวดหมู่นั้น ร้านนี้เน้นเครื่องเทศ มองไปทางไหนก็ละลานตาไปด้วยเครื่องเทศ ส่วนร้านทางโน้นเน้นขายถั่ว .. ก็มีสารพัดถั่วให้เลือกสรร เดินตลาดเพลินมากๆ

รูป 7: น่าจะเป็นตลาดก่อนทางเข้า Lahore bazarr อย่างที่บอก คนที่นี่ชอบนั่งคุยกัน ดูสนุกมาก บ่ายๆ แบบนี้ ก็นั่งตากแดดกันเพียบ เห็นแดดแบบนี้ ก็ค่อนข้างหนาวนะ อุณหภูมิสิบกลางๆ เค้าคงตากแดดจนชิน แต่เราเดินตากแดดไม่นานทั้งแสบผิว, แสบจมูก และแสบตามากๆ … เพิ่งมารู้ภายหลังว่าค่าฝุ่น PM2.5 ดีดไป 499! ใน App ดูค่าฝุ่น สัญลักษณ์ขึ้นให้ใส่หน้ากากป้องกันก๊าซพิษเลยทีเดียว

รูป 8: วินมอร์เตอร์ไซด์ มาดเท่ห์ หน้าตาเข้ม หล่อเหลา เหมือนหลุดมาจาก Bollywood … อยู่นั่นไม่สวมเสื้อกั๊กวิน เหมือนเรา แต่มีป้ายสีเหลืองด้านหน้าเล็กๆ ที่เขียนว่า Taxi

รูป 8: แทรกภาพวิว สลับจากตลาดบ้าง … ตรงนี้คือ Rainbow bridge สะพายสายรุ้ง แห่งที่เท่าไหร่ไม่รู้ เหมือนจะมีหลายที่ บริเวณเทือกเขา Passu จุดนี้มีลำธารสวยมาก และภูเขาทุเรียนรูปทรงแปลกตาสุดๆ เป็นอีกจุดหมายปลายทางที่ห้ามพลาด และแนะนำให้นอนที่นี่ 1 คืนเป็นอย่างน้อย เพื่อสัมผัสความอลังการของ Passu ให้เต็มตา

รูป 9: ภาพหมู่ ของเพื่อนร่วมทริปในครั้งนี้ ถ่ายจาก Altit fort ใน Hunza valley .. ด้านขวาสุดคือ สุดยอดไกด์เจ้าถิ่น ฝีมือการถ่ายวิดีโอจากมือถือ สุดยอดมาก!

รูป 10: ภาพถ่ายวิวจาก Eagle’s nest มองเห็นเวิ้งของหุบเขา Hunza สวยมากจริงๆ … แสงเช้า แสงเย็น ทางช้างเผือก ถ่ายที่นี่ได้ครบในจุดเดียวครับ

รูป 11: แสงเช้าสวยๆ ถ่ายจาก Eagle’s nest บรรยากาศยามเช้าที่นี่ฟินมากๆ เดินมาจากที่พักนิดเดียว เห็นวิวหลักแสนล้านแบบนี้เลย

รูป 12: กลับมาที่ตลาด มาดูหนุ่มขายผลไม้กันบ้าง เรียงสวยซะเราต้องวิ่งกลับมาถ่ายภาพ … อารมณ์ดี คุยเก่ง action เก่ง … ไม่แน่ใจว่าตอนซื้อผลไม้ จะเลือกได้หรือเปล่า เผื่อผลไหนสวยๆ แต่ดันอยู่ข้างล่าง คงได้รื้อทั้งลัง :P

รูป 13: ตลาดขายเนื้อ จะสับ หั่น เชือด ทำกันสดๆ ตรงพื้น มีหลายๆ ซีนต้องเซ็นเซอร์ทิ้ง เอามาให้ดูเบื้องต้นว่า ตลาดเค้าดิบ สดจริงๆ และแน่นอน คนขายชอบให้ถ่ายภาพเช่นกัน

รูป 14: การเดินทางระหว่างเมืองในหุบเขา บ่อยครั้งที่มีหินถล่ม หรือซ่อมถนน ซ่อมกันยาวๆ ทั้งวันก็มี … การเดินทางเข้าออก จึงต้องเช็คกับคนท้องที่ว่าจะมีเปิดทางให้รถวิ่งผ่านกี่โมง พอถึงเวลาใกล้เปิดทาง ก็จะมีรถวิ่งมาจอดรถนานเป็นชั่วโมง ซึ่งมีทั้งรถประจำทาง (รถตู้คันเล็ก อัดผู้โดยสารแน่นเอี๊ยด และขนของบนหลังคา) และรถส่วนบุคคล จอดรอยาวเหยียด

รูป 15: ช่วงที่ไปคือ ใบไม้เปลี่ยนสี อากาศเย็นสบาย แดดไม่แรงนัก จุดไหนสวยๆ บอก Local Guide จอดข้างทาง แล้วปีนก้อนหินขึ้นไปถ่ายภาพกันได้เลย นับเป็นสวรรค์ของคนรักการท่องเที่ยวถ่ายภาพโดยแท้ คนก็ถ่ายได้ ตลาดก็เดินสนุก วิวก็สวยอลังการ อากาศก็สดชื่น … คงได้กลับไปอีกสองสามรอบจนกว่าจะจุใจ

รูป 16: คนที่นี่นิยมดื่มชา … ไม่มีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จำหน่าย …​พอมีเครื่องดื่มบำรุงกำลัง น้ำโซดา น้ำอัดลมขายอยู่ทั่วไป … จุดนี้เป็นจุดพักบนเขา ที่สิงห์มอเตอร์ไซค์ พ่อหนุ่มขาจรจะจอดรถไว้ข้างๆ แล้วมานั่งตากแดด เม้าท์มอย ดื่มชากันพอหายหนาว ส่วนพวกเราที่ต้องการคาเฟอีน และกลิ่นหอมๆ ของกาแฟ ก็มักพกกาแฟ 3 in 1 ไปชงทานกันเอง หล่อหน่อยก็คงเป็นกาแฟดริฟ ส่วนร้านกาแฟสวยๆ ลืมไปได้เลย จนกระทั่งเข้าไปถึง Islamabad ยังหาทานได้ยาก

รูป 17: ในตลาด ผมชอบแทรกตัวเข้าไปยังตรอกเล็กๆ พยายามเดินตามแสงเฉียงในช่วงบ่าย เจอมุมแสงตรงไหนสวยๆ ก็หา Subjects ถ่ายไปเรื่อย … มุมนี้พี่ชายเค้าใบ้เลขไว้ให้ หวังว่างวดหน้าจะถูกจังๆ หลายหลายชุด จะได้มีเงินซื้อตั๋วเครื่องบินกลับไปเที่ยวปากีสถานอีกรอบ

รูป 18: ถ่ายจากทะเลทราย ได้คุณหมอกันต์ เพื่อนร่วมทริปที่กำลังง่วนกับการเก็บแสงเย็น มาเป็นแบบ … จำไว้ ออกเที่ยวครั้งใด สีเสื้อสดๆ สีแดง สีเหลือ สีเขียวสวยๆ ต้องมี ถ่ายภาพออกมาสวยเด้ง พวกเสื้อสี Earth tone เทา ดำ ขาว ทิ้งไปได้เลย

รูป 19: มุมมันเยอะ ไม่ต้องแย่งกัน จะซ้าย ขวา หน้า หลัง ตะแคง เดิน นอน นั่ง … ท่าไหน มุมไหนก็สวยไปหมดเลยจริงๆ Love u Pakistan :)

รูป 20: ตอนนั่งรถตู้ผ่านสนามกีฬา ต้องตกใจกับปริมาณคนมหาศาล เหมือนขนคนที่ไปเที่ยวงานกาชาดทั่วประเทศไทยมารวมกันที่นี่ … ตึก 3-4 ชั้นมีคนยืนเต็มทุกพื้นที่ แต่ละคนมาชมการแข่งขันฟุตบอลประจำท้องถิ่น ผมตื่นเต้นกับภาพตรงหน้ามาก ด้วยภาพเคลื่อนไหวในโทรทัศน์ทำให้เราลืมบรรยากาศในลักษณะนี้มานาน ผู้คนเต็มถนนจนรถแทบวิ่งไม่ได้ เสียงเชียร์ดังกระหึ่มแม้เราจะนั่งรถไกลออกมาสักพักแล้วก็ตาม … เสียดายที่ไม่มีจุดให้จอดรถ และตารางทริปค่อนข้างแน่น เลยไม่มีโอกาสกระโดดลงไปร่วมชมเกมการแข่งขันครั้งนี้

รูป 21: ยานพาหนะยอดนิยมที่สุดในปากีสถาน คงไม่พ้น มอเตอร์ไซค์ ทั้ง Honda, Kawasaki, Yamaha รุ่นขายดีจะออกแมนๆ เท่ห์ๆ แบบในรูป ส่วนใหญ่สีแดง จะเห็นบ่อยสุด

รูป 22: แหล่งรวมผู้คนที่คับคั่งในตลาดมหาราชา Islamabad เมืองหลวงของปากีสถาน ที่นี่ ยังมีมิตรภาพที่อบอุ่น และผู้คนมากมายแปลกตาให้เราได้ค้นหา เป็นอีกแห่งที่ต้องปักหมุด หาเวลาเข้าไปสัมผัสให้ได้ … แต่ก็ต้องระวังโจรวิ่งราว ที่พอมีให้เห็นบ้าง ห้ามถือกล้องโดยไม่สะพายคอ หรือพันมือไว้เด็ดขาด

รูป 23: ขามา เรานั่งรถยาวๆ ผ่านเส้นทาง Karakoram highway นั่งยาวๆ 2 วันจนก้นช้ำ … ขากลับขอ ​Local guide ช่วยพาเรานั่งเครื่องบินกลับทีเถอะ … ขึ้นชื่อว่าดินแดนแห่งเทือกเขาสูง ทางตอนเหนือของปากีสถาน จึงค่อนข้างสุ่มเสี่ยงในการบินขึ้น/ลง หากวันใดมีลม/หมอกลงจัด ก็ยกเลิกเที่ยวบินกันง่ายๆ เลย … เช้าวันนั้นถึงขั้นต้องบนบาน ขอให้เราได้ขึ้นบิน และโชคก็เข้าข้าง ไม่ต้องไปทนลำบากนั่งในรถตู้เพื่อขับกลับไป Islamabad ให้ลำบาก

รูป 24: ในตลาดขายหมวก พี่อ้วน (สมาชิกทริป) ได้รับการต้อนรับเป็นพิเศษ ในฐานะแขกผู้มาเยือน และเมื่อใดก็ตามที่ในมือของเรามีกล้องถ่ายภาพ … เราจะ Popular มากๆ และได้รับการห้อมล้อมจากคนท้องถิ่นที่อยากมารู้จัก และให้เราถ่ายรูปให้ (แต่ไม่มีการขอเงินแต่อย่างใด มีบ้างที่จะส่ง Whatapp name เพื่อให้เราส่งภาพให้)

รูป 25: วิวข้างทาง ห่างจากตลาดของรูปข้างบนไม่เกิน 15 นาที … เป็นจุดที่อันตรายพอสมควร เพราะข้างทางเป็นแผ่นดินที่อาจทรุดตัวลงไปเมื่อไหร่ก็ได้ จุดนี้ มีตำรวจบ้านของปากีสถาน มายืนคุมเชิง และดูแลความปลอดภัยของเรา ไม่ให้เราเข้าไปใกล้จุดอันตรายที่แผ่นดินจะทรุดมากเกินไป … รู้สึกขอบคุณจริงๆ หากไม่มีชาวบ้าน/ตำรวจบ้านเหล่านี้ ผมคิดว่า ผมน่าจะได้ร่วงตกลงไปนอนข้างล่างโน้นแน่ๆ เพราะเวลาเจอวิวสวยๆ แสงสวยๆ มักลืมตัวทุกที

รูป 26: เดินตามเด็กชนบท ในหมู่บ้านห่างไกลแห่งหนึ่ง … จับจังหวะตอนแสงสาดเข้ามา พร้อมทิวต้นไม้เป็นกรอบให้กับภาพ

รูป 27: สะพานไม้ข้ามแม่น้ำ นับสิบๆ แห่งบริเวณตอนเหนือ เป็นเอกลักษณ์ที่สวยงามมาก โชคดีได้พี่ชายขี่มอเตอร์ไซค์ผ่านมา จึงขอให้เป็นแบบหล่อๆ ให้หน่อย .. บ่อยครั้งผมก็เสียมารยาท หยิบยื่นเงินทองเป็นสินน้ำใจตอบแทน และทุกครั้งคนที่นี่ปฏิเสธไม่รับ และยิ้มกลับมาด้วยรอยยิ้ม และยื่นมือมาจับแสดงถึงมิตรภาพ และการต้อนรับอย่างจริงใจ

รูป 28: น้องอั๋น เพื่อนร่วมทริปที่ไม่ได้ออกทริปร่วมกันมานาน ก็ Regroup มาเที่ยวด้วยกันครั้งนี้ด้วย นอกเหนือจากภาพที่เราได้ระหว่างทริป ความสุขจากเพื่อน/น้องสนิท ยิ่งทำให้ทริปมีความประทับใจ จนรู้สึกว่าระยะเวลา 10 กว่าวันที่ Pakistan มันช่างสั้นแค่กระพริบตาก็จบทริปแล้ว หวังว่าคงจะมีโอกาสร่วมทริปกันใหม่ครับ

รูป 29: ภาพนี้คิดไม่ทัน หากคิดทัน … จะให้พี่คนกลางถือกระป๋องโค๊ก สีแดงๆ สักหน่อย :D

รูป 30: พี่แอนดี้ พี่ใหญ่ในวงการถ่ายภาพ Portrait กำลังสนุกกับการถ่ายภาพนางแบบสาวตัวน้อย น้องน่ารักมากๆ แถมแสงก็สวยมากเช่นกัน

รูป 31: คล้อยหลังไม่ไกลจากฉากด้านบน มีพี่ และคุณลุงผู้ชาย มองมายังพี่แอนดี้ ด้วยสายตาที่สนใจ ตีภาษาตาได้ว่า “เอ็งเป็นครายยย … กำลังทำอารายยยยรึอ้ายหนุ่ม” 555

รูป 32: เป็นภาพฟิล์มภาพแรก ที่ถ่ายที่ Pakistan ในวันเริ่มออกเดินทาง และขอใช้เป็นภาพสุดท้ายของอัลบั้มนี้ เพื่ออยากบอกว่า ณ จุดสิ้นสุดของการเดินทาง อาจเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวและการผจญภัยครั้งใหม่ได้เสมอ … ขอให้ภาพถ่ายจากฟิล์มทั้งหมดนี้ ส่งต่อแรงบันดาลใจให้เพื่อนๆ คว้ากล้อง หรือหยิบมือถือ ออกไปถ่ายภาพ เก็บประสบการณ์ และความสุขให้อิ่มๆ กันนะครับ :D

ขอบคุณที่ติดตามครับผม /พี่นันท์ AtomicZen