การเพิ่มมิติให้กับภาพ

ปัจจัยที่สำคัญอีกประการที่ทำให้ภาพถ่ายใบหนึ่ง แตกต่างจากภาพอีกใบหนึ่งที่ถ่ายจากสถานที่เดียวกัน ก็คือ การสร้างมิติของภาพ ซึ่งในความเป็นจริง ฉากที่เราเห็นตอนที่กดภาพถ่ายนั้น เป็นโลก 3 มิติ ที่ถูกบันทึกลงในภาพถ่ายที่สามารถแสดงผลได้เพียง 2 มิติ ดังนั้น การสร้างมิติให้กับภาพจึงเป็นสิ่งจำเป็นที่ช่างภาพควรให้ความสำคัญอย่างยิ่งยวด ในบทความนี้ ผมขอแชร์เทคนิคการสร้างมิติให้กับภาพถ่าย Landscape + Travel รวม 6 วิธีการ ดังนี้:

มิติจากแสง :

ในภาพถ่ายควรมีส่วนมืด ส่วนสว่าง รวมถึงความเปรียบต่างของแสง เพื่อให้ภาพมีมิติ ไม่แบน โดยปรกติ การไล่สายตาของผู้ชมภาพ จะสะดุดกับ “ส่วนสว่าง” ดังนั้นหากภาพมีแสงเท่าๆ กันหมด ภาพก็ขาดมิติ ดังนั้น เราจึงควรวางจุดสนใจ / ส่วนสำคัญของภาพให้มีแสงสว่างมากกว่าส่วนอื่นของภาพ นอกจากนี้มิติจากแสง ยังรวมไปถึง “ทิศทางแสง” ที่จะขอกล่าวในบทความอื่นๆ ต่อไป

มิติจากสี :

การผสมผสานระหว่างสีโทนเย็น (เช่น น้ำเงิน คราม เขียว) และสีโทนร้อน (เช่น แดง ส้ม เหลือง) ช่วยทำให้ภาพดูมีมิติขึ้น ผมมักจะไล่โทนจากสีโทนเย็น ไปสีโทนร้อนให้กับภาพถ่ายอยู่เสมอ เช่น การไล่สีน้ำเงินในฉากหน้า (และเป็นส่วนมืดของภาพ) ไปยังสีโทนร้อนในพื้นที่ที่สำคัญ (และเป็นส่วนสว่างของภาพ) นั่นเอง การใช้มิติจากแสง + มิติจากสีร่วมกัน สามารถเพิ่มมิติให้กับภาพถ่ายได้เป็นอย่างดี

มิติจากเส้น :

ภาพที่แลดู “เคลื่อนไหว” หรือมีลักษณะเป็น “3 มิติ” มักเกิดจากเส้น “ทแยงมุม” เวลาถ่ายภาพ ผมจะหาฉากหน้า หรือฉากกลาง ที่มีลวดลาย เส้นสายแบบเส้นทะแยงมุมที่วิ่งเข้า วิ่งออกจากมุมภาพ เช่น รั้วที่วางมุมทแยงจากมุมภาพเข้าสู่กลางภาพ, การลดหลั่นของนาขั้นบันไดที่มีลักษณะเป็นเส้นทแยงมุม เป็นต้น

มิติจากชัด-ตื้น :

เป็นปรกติที่ตาของเราจะไวต่อความชัด มากกว่าความเบลอของภาพ ซึ่งเรานำเทคนิคนี้มาสร้างมิติให้กับภาพได้ง่าย ด้วยการใช้เลนส์ f กว้างๆ เช่น 1.4, 1.8 เพื่อทำให้ฉากหน้าเบลอ แล้วไล่ไปชัดที่ “จุดสนใจ” ของภาพ แต่หากไม่มีเลนส์ f กว้างๆ เราก็สามารถสร้าง effect ชัดตื้นใน Photoshop ได้ไม่ยาก

มิติจากพื้นผิว :

พื้นผิวขรุขระมักดึงความสนใจของสายตาได้ดีกว่าพื้นผิวราบเรียบ ผมประยุกต์ใช้เทคนิคนี้ในการมองหาฉากหน้าที่น่าสนใจ หรือแม้แต่การใช้คำสั่ง Clarity ใน Photoshop เพื่อทำให้เกิดความเปรียบต่างของ Midtone ในจุดที่ต้องการให้เกิดพื้นผิวที่น่าสนใจในภาพ

มิติจากเลนส์ :

การใช้เลนส์ Ultra-wide เช่น ระยะ 14-24 mm. ด้วยการเข้าใกล้ฉากหน้า ย่อมทำให้ภาพดูมีมิติที่น่าสนใจขึ้นได้